Gazel

Bir nim nigâhla harem-i dilde yer ettin
Sevdâya serim saldın ey âfet neler ettin

Azâde idim mihen ü derd ü elemden
Zâlim ne için böyle beni derbeder ettin

Dûr olma gözümden dedim ey gözleri âhu
Mahrem olup ağyâr ile benden hazer ettin

Her katre mey etmededir cânıma te’sir
Söndürmeye bir bâde yeter teşnedâr ettin

Abdi nice bir derd-i firakınla kül olsun
Öldürme beni hecrile cânâ yeter ettin

mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün

Urfalı Şair Abdi

1. Bir yan (yarım) bakışla gönlümün içinde yer ettin.
   Eyafet, başımı sevdaya salıp neler başıma getirdin.
2. Sıkıntıdan, dertten, acıdan haberim yokken,
   zalim, beni niçin böyle derbeder ettin?
3. Ey ceylan gözlü, gözümden uzak olma dedim
   ama yabancılarla dost oldun, benden hep kaçtın.
4. (İçtiğim) her damla şarap beni etkiliyor.
   Söndürme¬ye bir kadeh yeterken, beni susuz bıraktın.
5. Abdi ne zamana kadar ayrılığınla kül olsun?
   Ey can, yeter (artık) beni ayrılığınla öldürme…

Urfalı Şair Abdi

Gazel

Söyle ey nâzik beden kastın mı vardır cânıma
Ahd ü peymânı unuttun gelmez oldun yânıma.

Sen sağalmaz yâreler açtın ciğerde sevdiğim
Sönmez ateşler bıraktın sine-i sûzânıma.

Nâzenînim yok mudur sende mürüvvetten eser
Nar-ı hasretle beni öldürme girme kanıma.

Gözlemekten gözden oldum ey melek-simâ seni
Uyku girmez oldu sensiz dide-i giryânıma.

Abdi-i nâ-şâdı şâd et merhametle kıl nazar
Dil-rübâ lütfun meserret bahşeder vicdânıma.

fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün

Urfalı Şair Abdi

1. Söyle ey nazik bedenli, canıma kastın mı vardır?
   Verdiğin sözü ve ettiğin yemini unuttun, yanıma gelmez ol¬dun,
2. Sevdiğim, sen ciğerimde iyileşmesi mümkün olmayan yaralar açtın. Yanan sinemde sönmez ateşler yaktın.
3. Nazlı güzelim, sende iyilikten eser yok mudur?
   Has¬ret ateşinle beni öldürüp kanıma girme..
4. Ey melek yüzlü seni gözlemekten gözlerim görmez oldu,
   ağlayan gözüme, sensiz uyku girmez oldu.
5. Merhametle bir bak da sevinç görmemiş Abdi’yi se¬vindir.
   (Ey) gönül çalan, bağışın vicdanıma sevinç bağışlar.

Urfalı Şair Abdi

Gazel

Ey cefâ pişe-i gam cevr ile nâlân olasın
Göreyim hak-i mezellette perişân olasın

Ola âhımIa hazan-dide bahar-ı hüsnün
Akibet eylediğin cevre peşîmân olasın

Yıkıla bâd-ı rekaabetle binâ-yı emelin
Kalasın mastaba-i ye’sde giryan olasın

Seni de eyleye bir gözleri âhû teshir
Yanasın âteş-i firkat ile büryan olasın

Etmedin Abdi-i nâçizi safâ-yâb-ı sürûr
Dilerim sen de esir-i gam-ı hicran olasın

fâîlatün fâîltün fâîlatün feilün

Urfalı Şair Abdi

1. Ey sıkıntı, acı balyozuyla eziyet çekerek inleyesin,
   al¬çaklık toprağına düşerek perişan olduğunu göreyim.
2. Beddualanmla güzelliğinin bahan, sonbaharın hışmı¬na uğraya,
   sonunda sen de yaptıklarına pişman olasın.
3. Rekabet rüzgârıyla emelinin binası yıkıla,
   ümitsizlik peykesinde kalasın ve ağlayasın.
4. Seni de bir ceylan gözlü büyüleye de ayrılık ateşine yanıp,
   kebap olasın.
5. Çaresiz Abdi’ye sevincin lezzetini tattırmadın,
   dile¬rim sen de ayrılık acısına esir olasın.

Urfalı Şair Abdi

Gazel

Ey melek-simâ nazar kıl nâle vü efganıma
Hâlet-i aşkın benim kâr etti şirin cânıma.

Zahm-dar etme vücûdum hançer-i hûn-rîz ile
Yetti gamzenle beni öldürme girme kanıma.

Bir devâsız derde düştüm iştiyakından senin
Bulmadı çâre etibbâ derd-i bi-dermânıma.

Hasretinle hayli demdir girye-nâk oldum yeter
Zevk-yâb-ı ülfet et bâri gelince yanıma.

Abdi’yâ aşk ateşi dehşet-fezâdır sinede
Sönmüyor deryâ da gelse âteş-i sûzânıma

fâilâtün fâilâtün fâilâtün failün

Urfalı Şair Abdi

1. Ey melek yüzlü, inilti ve haykırışlarımabir bak,
   aş¬kının ettikleri beni tatlı canımdan bezdirdi.
2. Kan akıtan hançerinle vücudumu yaralarna,
   yeter beni gamzenle öldürüp kanıma girme.
3. Sana duyduğum istekten bir devasız derde düştüm ki,
   doktorlar derdime çare bulamadılar.
4. Hasretinle ne zamandır ağlayıp dururum.
   Yeter, ya¬ruma gel ve beni dostluğunun zevkine vardır.
5. Ey ABDİ, aşk ateşi tende korkunç bir yangındır.
   De¬niz de gelse yanan bu ateşe kar etmiyor.

Urfalı Şair Abdi

Gazel

Gülizâre yanarım şiddet-i nârı çekemem
Öyle bir haste-dilim ki âh ü zârı çekemem

Kerem et müjde-i vaslın getir ey bâd-ı sabâ
Çekerim cevr ü cefâ hasret-i yâri çekemem

Cana minnet bilirim nâz ü niyâzın amma
Görsem ağyâr ile dildârı o bârı çekemem

Dilerim rûh-ı revânım beni dilşâd etsin
Ben ki sevdâ-zedeyim gam-ı vârı çekemem

Yüreğim âteş-i hicran ile dolmuş ABDİ
Beni öldürse de vallahi bu nâzı çekemem

feilâtün feiIâtün feilâtün feilün

Urfalı Şair Abdi

1. Gönlüm o derece hastadır ki inleyemem, ağlayamam,
   ateşte yanmaya gelemem, fakat sevgili için yanmaya (hazırım)
2. Ey sabah rüzgârı, gel cömert ol, (onun) geliş müjdesini getir,
   eziyet ve sıkıntı çekerim ama hasret çekemem.
3. Onun nazı, benim yakarışım canıma minnet ama sevgiliyi başkalarıyla
4. görürsem ona katlanamam (o yükü çekemem) .
5. Yürüyen canım (sevgilim) isterim ki beni mutlu kılsın,
   ben sevda vurgunuyum fazla acı çekemem.
6. ABDİ, yüreğim ayrılık acısıyla dolmuş,
   vallahi beni öldürse de (artık) nazını çekemem.

Urfalı Şair Abdi

Gazel

Görsem ağyar ile ben sohbet-i yâri çekemem
Ruh-ı nâzın okşayan şems-i nehârı çekemem

Ağlamaktan geceler uyku girer mi gözüme
Gerçi sevda-zedeyim bu gam-vârı çekemem

Gülşen-i bezm-i muhabbetten adû eksilmez
Dâmen-i gülde biten neşter-i hârı çekemem

Kati güçtür güzelim ateş-i hecrin çekmek
Nâr-ı aşka yanarım lakin o nârı çekemem

Ten-i bi-tâbda yok sabr ü tahammül Abdi
Bu kadar mihnet ü cevr-i bi-semârı çekemem

fâilâtün fâilâtün fâilatün fâilün

Urfalı Şair Abdi

1. (değil) Sevgilinin başkalarıyla konuştuğunu görüp katlanmak,
   onun nazlı yanağını okşayan günün güneşini çekemem.
2. Geceleri ağlamaktan gözlerime uyku girer mi?
   Ger¬çek sevda vurgunuyum, yeniden gam çekemem.
3. Sevgi meclisinin bahçesinden düşman eksik olmazsa (da)
   gülün eteğinde oturan diken (denen) neştere gelemem.
4. Güzelim, ayrılık ateşine katlanmak çok zordur:
   Aşkın ateşine yanarım ama o ateşe gelemem.
5. ABDİ, güçsüz vücudumda sabır ve tahammül kalmadı,
   sonundan bir şey beklenmeyen (bir iş için) eziyet ve sıkıntı çekemem.

Urfalı Şair Abdi

Gazel

Ey nûr-ı basar sanma ki derd ü elemim yok
Bir derde esirim ki ettibbâda emim yok

Pek çok aradım zümre-i hûbândan asla
Ey rûh-ı revan sen gibi bir gonce-femim yok

Sevdâ-zedeyim hal-i perişânıma rahmet
Senden güzelim gayri veyy ü ni’amım yok

Kan ağlamadan tâb ü tüvân kalmadı tende
Ateş saçıyor didelerim katre nemim yok

Baygın bakışlı câzibe-i çeşm-i siyahın
Öldürse beni Abdi demem dilde gamım yok

mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün

Urfalı Şair Abdi

1. Ey gözümün nuru, derdimin ve acımın olmadığını sanma,
   (öyle) bir derde tutsağım ki ilacım yok.
2. Ey yürüyen canım (sevdiğim) , güzeller arasında çok aradım
   ama senin gibi bir gonca ağızlı bulamadım.
3. Sevda vurgunuyum, perişan halime acı.
   Güzelim sen¬den başka koruyanım ve kollayanım yok.
4. Kan ağlamakla bende takat, gözlerimde bir damla yaş kalmadı.
   Gözlerim ateş saçıyor.
5. Abdi, baygınm bakışlı (bir) kara gözlünün albenisi be¬ni öldürse
   de gönlüm acısız diyemem. (Gönlümde onun derdi varken)

Urfalı Şair Abdi

Gazel

Nâr-ı hasretle tutuştum gülizârım kandadır
Nâzeninimle geçen zevk-i bahârım kandadır

Nevbahârın ey peri mest ü harâb etti beni
Öyle bî-tâbım ki bilmem iktidârım kandadır

Şeh-i hûbandan haber vermez nesim-i can-fezâ
Söyleyen yoktur enis-i dil-figârım kandadır

Ağlamaktan gözden oldum Hazret-i Ya’kuub-veş
Yusuf-âsâ gelmedi eyâ nigârım kandadır

Ateş-i hicran eritti pût e-i gamde tenim
Abdi’yâ imdâda gelmez işvekârım kandadır

Fâîlâtün fâîlâtün fâîlâtün fâilün

Urfalı Şair Abdi

1. Hasret ateşine yandım, gül yüzlüm nerdedir?
   Nazlımla geçirdiğim bahar zevki nerdedir?
2. Ey peri, ilkbaharın beni kendimden geçirerek yıktı.
   Öyle bitkinim ki gücüm nerdedir? (Bilemem) .
3. Cana can katan rüzgâr güzeller şahından’ haber vermez.
   Gönül yaralayan dostumun nerde olduğunu söyleyen de yoktur.
4. Ağlamaktan Hz. Ya’kub (A.S.) gibi gözden oldum.
   Ey, ey… Sevgilim, Hz. Yusuf (A.S.) gibi nerdedir, gelmedi?
5. Vücudumu ayrılık ateşi gam potasında eritti.
   Ev ABDİ, imdada gelmeyen işveli sevgilim nerdedir?

Urfalı Şair Abdi