Düzce’de doğdu. İlkokulu ve ortaokulu Düzce’de okudu. 1956 yılında İstanbul Kandilli Kız Lisesi’nden mezun oldu. 1957’de girdiği İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni yarıda bıraktı, evlendi. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde 20 yıl memurluk yaptıktan sonra emekliye ayrıldı.
Şiirleri, Onüç, Varlık, Seçilmiş Hikayeler, Dost, Pazar Postası, Yelken, Yeni İnsan, Türk Dili, İnsancıl, Evrensel Kültür, Gerçek Sanat, Güzel Yazılar dergilerinde yayınlandı. Duygu yüklü şiirlerindeki romantik ve başkaldırıcı kadın kimliğiyle dikkat çekti.
BAZI ŞİİRLERİ
Eserleri
Taşra Kızının Deliceleri (1966) |
Hasan'a Mektup - 16 Açlıktan, tokluktan sual edersen Ocak bizim amma, aş bizim değil. Hırsız çıktı kara yüzlü geceler Uyku bizim amma, düş bizim değil. Öküzler harmana eğri bakıyor Kızıl toprak, ak tohumu yakıyor Bu yıl yumurtalar hep cılk çıkıyor Yuva bizim amma, kuş bizim değil. Öyle bir durum ki Allah etmesin Kurtlar taşır ayıların sıtmasın Ne duyarsan garibine gitmesin Gövde bizim amma, baş bizim değil. Her sabah bir kuşun tüyünü yolduk Verha düşmanların davulun çaldık Öpmeyi yitirdik, ısırgan olduk Ağız bizim amma, diş bizim değil. Gittikçe her yüke alışıyoruz Ağlanacak yerde gülüşüyoruz Gönüllü gönülsüz çalışıyoruz Emek bizim amma, iş bizim değil. (Vur Emri) Abdurrahim Karakoç
