Menüler kısmından ayarlayınız.

Ahmet Selçuk İlkan

Ahmet Selçuk İlkan 1955 yılında Adana’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini ayrı yerde tamamladı. Lise yıllarında yazdığı ve çeşitli sanat dergilerinde yayınlanan şiirleri ile dikkat çekti. 1973 yılında yüksek öğrenimini tamamlamak üzere Almanya’nın Berlin şehrine gitti. Berlin Teknik Üniversitesinde Mimarlık eğitimini sürdürürken bir yandan da sanat çalışmalırana devam etti.

1975 yılında Hayat Dergisi’nin düzenlediği ‘Aşk’ konulu şiir yarışmasında ‘Hatırlar mısın? ‘ isimli şiiriyle ilk birincilik ödülünü kazandı.

1976 yılında Mimarlık öğrenimini yarım bırakarak Türkiye’ye döndü. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı bölümüne girdi ve 1980 yılında mezun oldu. 1978 yılında profesyonel olarak şarkı sözü yazarlığına da başlayan İlkan’ın şarkıları o dönemin popüler sanatçıları seslendirdi. İlk şarkıları şunlardır: Ya Seninle Ya Sensiz, Gözler Kalbin Aynasıdır, Ayrılık Kolyesi, Neredesin Ey Talih, Artık Ne Duamsın Ne Bedduam, Bayramın Olsun vs.

Bu güne kadar Türk müzik dünyasının en ünlü bestekâr ve yorumcuları ile çalışan İlkan’ın 1000’in üzerinde eseri bulunmaktadır. Bunlardan ilk akla gelen; Islak Mendil, Tahta Masa, Kahır mektubu, Anılar, Bir Pazar Günü, Sabahçı Kahvesi, Hatıram olsun, Bir Gülü Sevdim, Ya Seninle Ya Sensiz, Gözler Kalbin Aynasıdır, Sevdalıyım, Eyvah-Çaykarası, Çocukların Günahı Ne, Ben Ne İnsanlar Gördüm, Bana Sor Yalnızlığı, Eskici, Seninle Aşkımız Eski Bir Roman, Bir Cennettir Bu Dünya, Kurşuna Gerek Yok, Selam Olsun, Bizim Sokaklar, Yine Bugün Sensiz, Bir Evet Yeter, Seni Sana Emanet Ediyorum, Ya Benimsin Ya Toprağın, Sana Hasret Gideceğim, Liselim, Mastika ve diğerleri.

Ahmet Selçuk İlkan’ın bir başka özelliği Türk müzik dünyasında ilk melodi şiir akımını başlatmış olmasıdır. Mum Işığında (Ayten) isimli şiir albümü 1982 yılında piyasaya sürüldüğünde yepyeni bir akım ayak seslerini beraberinde getiriyordu.1991 yılında ilk şiir klibini çeken İlkan’ın bu güne kadar yayınlanmış 8 tane şiir albümü bulunuyor.

Eserleri

 

Mum Işığında (Ayten) 1982
Şiir Gözlüm (Fahriye Abla) 1984
Bak Bir Erkek Ağlıyor 1986
Bir Beyaz Karanfil 1988
O Adam Benim 1990
Seni Arıyorum 1992
Şairler Ağlamaz 1997
Ayrılıkların Şairi (Asi Bir Tutku) 2000
Son Romantik 2002

Ah Agop Ah

Ahmet Selçuk İlkan

Son şişeyi hakladık Agop
Mezemiz de tükendi böylece
Sustur artık
Deşmesin (aman’lı) şarkılar yüreğimizi
Bir of daha çekmeyin
Şu kavanoz dipli dünyaya

Ah Agop ah

Çekmesen dayanır mı yürek?
Çekmesen biter mi ömür be?
Bir kere düşmüsüz
Bir kere yanmışız Allah’ına kadar
Ne anlar halimizden süt kuzuları,
Ne anlar derdimizden beyefendiler
Sen hepsini sil defterinden
En kralına çizgiyi çek be Agop

Of Agop of

Masama onu getir, hasretim dinsin artık
Bu gece şöyle gönlümce yaşamalıyım
Keyfimce gülmeliyim, eğlenmeliyim
Anlıyorsun değil mi Agop?
Şarabım, rakım o benim
Onu görmeliyim
Onu yudum yudum içmeliyim bu akşam

Öyle ya Agop
Yok bende ondan başkası
Anlamam ben “yer bonjur” diyenlerden
Bozulurum – onluk, beşlik – gibi
Kibarlık yok kitabımda
Sosyete neyime benim
Ah be Agop – Ah be
Yetmez mi?
Allah’ına kurban
Allah’ına kurban
Allah’ını seveyim demek be?

Oy dibi delik dünya oy
Nasıl da harcıyoruz gençliğimizi?
Nasıl da can çekişiyor umutlarımız?
Oyuncağın mıyız?
Kurbanın mıyız?
Yok Agop yok
Dinlemem ne dünya, ne kader
Dinlemem ne dert, ne keder
Okurum bildiğimi
Bilirim ettiğimi
Of da çekerim, ah da çekerim, vah da çekerim
Ama yine de boyun bükmem
Halime şükreder
Günümü gün ederim Agop
Günümü gün ederim.

BANA SOR

uykusuz gecelerin
sabahını bana sor
yarım kalan aşkımın
eyvahını bana sor

bana sor yalnızlığı
ayrılığı bana sor
mutluluğu bilirsin
mutsuzluğu bana sor

yıkılan yuvaların
sonu gelmez yolların
yaşanmamış yılların
eyvahını bana sor

karşılıksız sevginin
vefasız sevgilinin
bomboş kalan bir elin
acısını bana sor

BEN SENİ ASLAAHMET SELÇUK İLKAN

Sen hayatımın en vazgeçilmez aşkı
Sen uğrunda en çıldırdığım esmer
Sen yolunda savaşlar verdiğim sevdam
Sen uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Sen beklediğim
Sen özlediğim
Sen gizlediğim…

Güneş doğmayı unutabilir
Sabah olmayı
Yağmur yapmayı
Ama ben seni asla…

Çiçekler açmayı unutabilir
Kuşlar uçmayı
Baharlar gelmeyi
Ama ben seni asla…

Ne zaman bir şiir okunsa aklımdasın
Ne zaman bir telefon çalsa karşımdasın
Sen tanrımın en güzel armağanı
Sen hayatımın en gerçek yalanı
Sen bütün huylarımı ezbere bilen
Sen gözyaşlarımı en iyi silen
Sen dünyanın en güzel kadını

Sen yemeğimin tuzu
Yüreğimin buzu
Anasının en güzel kızı
Sen kalbimde en tatlı sızı
Sen bütün varlığımın en sevimli hırsızı
Sen sevdikçe sevilesi
Övdükçe övülesi
Öptükçe öpülesi aşkım…

Sen beni yokluğuyla delirten
varlığıyla yolumu yolundan çeviren
Sevdasıyla beni bir dağ gibi deviren kadın
Bundan böyle senden sorulsun günahlarım
Sende bütün sorularım
Sende bütün cevaplarım
Adam olmuşsam senden
Katil olursam senden
Ben çoktan vazgeçtim kendimden
Ama senden

Asla kadınım
ASLA! …

ESKİCİ..

“Önceleri sen uyandırırdın uykulardan beni
Şimdi eskiciler uyandırıyor
Ne yazık seni de bu şiirim gibi
Yaban şarkılara meze yaptılar.”

Al götür eskici kalbimi benim
Neyim var neyim yok sorma bir daha
Gözümde yaşlardır birtek servetim
Acıyıp yüzüme bakma bir daha!

O aldı götürdü ümitlerimi
O aldı götürdü hayallerimi
Kalmadı hiç bir şey sana eskici
Ne olur kapımı çalma çalma bir daha!

Bir boş çerçeve var tam sana göre
Bu da benden olsun sana hediye
Ne olur eskici git başka yere
Bizim sokaktan geçme bir daha!..

 

 

İNSANLAR KENDİLERİ ÇİZER KADERLERİNİ

Artık gidebilirsin gideceğin yere
Sana kal diyemem
son ümit senden olsun
Senden olsun son pişmanlık
Hayır diyemem
Bil ki
Seni artık sevemem

O bitimsiz anılar gelse de aklıma
Göz göze diz dize oluşumuz
Birlikte yaşadığımız günler
Geceler de gelse aklıma
Sana dönemem

Her masal gibi bitti bugün
O kısacık mutluluğumuz
Belki yalandı
Belki yalan gibi bir şeydi
Seninle mesut oluşumuz

Şimdi ellerini görüyorum boşlukta çaresiz
Gözlerini görüyorum en acı hüzünlerle dolu
Oysa
Ne kadar yalvarsan da
Ne kadar ağlasan da
Artık evet diyemem
İnsanlar kendi çizer kaderlerini
Seni affedemem…

 

KURTULDUM

seninle kopardık bütün bağları..
her şey bitti artık bil bundan sonra…
kırıldı gönlümün umut dalları….
kendine birini bul bundan sonra…

geçmişi bir düşün yalnız kalırsan
maziyi hatırla zaman bulursan
neyleyim sevgilim pişman olursan
yeniden başlamak zor bundan sonra

bitmesin isterdim umutlarımız
bitmesin isterdim duygularımız…
ne çıkar sel olsa umutlarımız
yeniden başlamak zor bundan sonra…

kurtuldum kurtuldum senden böylece..
ibadet başlattım artık her gece
dualarla böyle mutluyum bence
tanrıyla aramda aşk bundan sonra..

DÜNYA

Yorulmak bilmeyen atlı karınca
Durmadan dönüyor Dünya dediğin
Köhne bir meyhane yaşlı bir otel
Boşalıp doluyor Dünya dediğin

Bir yanda ağlayan bir yanda gülen
Bir yanda barışan bir yanda küsen
İnan çıldırırsın bir an düşünsen
Çözülmez bilmece Dünya dediğin

Bir yerde matem var bir yerde düğün
Bir evde bayram var bir evde hüzün
Yılardır hep böyle geçiyor hergün
Sanki bir sinema Dünya dediğin..

BİR CENNETTİR BU DÜNYA

Bir cennettir bu dünya sevmesini bilene
Gerçek olur her rüya görmesini bilene

Gel seninle sevgilim mutluluğa gidelim
Şu üç günlük dünyada sevelim sevilelim

Dikenler bir gül olur ateşler bir kül olur
Dağlar bile yol olur gelmesini bilene

 

AHMET ABİ

Biz böyle olacak adam değildik Ahmet abi
Bu değildi hayattan beklediğimiz
Ne hayallerimiz vardı seninle
Gel gör ki beş para etmedi ümitlerimiz

Yıldırımlar düştü güvendiğimiz dağlara
Hep boş çıktı sarıldığımız eller
Hep taş çıktı inandığımız kalpler
Kaç kez sırtından vuruldu hayallerimiz
Kaç kez yıkılıp kaldık köşe başlarında
Kaç kez delik deşik oldu yüreğimiz
Görüyorsun ya Ahmet Abi
Görüyorsun ya
Bozuk para gibi harcandı gençliğimiz.

Kimbilir nerede senin o liseli
Kimbilir nerede benim o üniversiteli
Birimiz doktor olacaktık birimiz mühendis
Gel gör ki beş para etmedi ümitlerimiz

Oku adam ol derdin bana hatırlar mısn?
Oysa daha okumadan elimden aldılar kitaplarımı
Sayfa sayfa yırttılar umutlarımı…
İşte bu yüzden hala ıpıslak bakışlarım
İşte bu yüzden hala yumruk yumruk ellerim
İşte bu yüzden hep böyle çatıktır kaşlarım
Adam olamadımsa
Kendini adam sananlar utansın be Ahmet Abi!
Kendini adam sananlar utansın…

Bak bir türlü bitmedi hayat kavgamız
Hep başka bahara kaldı sevdamız
Kim vurduya gitti yarınlarımız
Yalan mı be Ahmet Abi? ..
Yalan mı be? ..

Sınırı olmayan bir dünya yok mu?
Kavgasız savaşsız bir hayat yok mu?
insanca yaşamak bu bize çok mu?
Konuşsana be Ahmet Abi..
Konuşsana be…

Elveda aşklara
Elveda yıllara
Bu nankör hayata
Yenildik be Ahmet Abi
Yenildik be…

İnsanın insanı ezdiği bu yerde
Bak bir ömür harcadık
Ve harcandık be Ahmet Abi
Harcandık be! ..
Ah Ahmet Abi ahh..