Koşmalar

1
Safayı ararken düştün cefaya
Görünmez ok ile vuruldun gönül
Minnet eylemezken yoksula baya
Vardın çok kapıdan sürüldün gönül

Cahil ile otururdun kalkardın
Yapmadığın gönülleri yıkardın
Coşkun çaylar gibi durmaz akardın
Şimdi dalgalanıp duruldun gönül

Huzuri sözüne inanmaz idin
Ayılıp gafletten uyanmaz idin
Heva ve hevesten usanmaz idin
Çok dolaştın ahır yoruldun gönül

2
Sarı saç üstüne sarışın yazma
Yakışır başına kurban olduğum
Çıldırtma aklımı karşımda gezme
Gözüne kaşına kurban olduğum

Kirpiklerin susamıştır kanıma
Dök kanımı keşke otur yanıma
Sana gelen her dert gelsin canıma
Nevreste yaşına kurban olduğum

Garibim insaf et gönlüm şad eyle
İyliğin söylensin yahşı ad ile
Huzuri’yi ya öldür ya azat eyle
Eşiği taşına kurban olduğum

KOŞMA

Şimdi tersinedir dünyanın işi
Yahşi satılmazdan yaman satılır
Altın sarfedemez doğru bir kişi
Eğri tunç gezdirse hemen satılır

Değerli adamlar kalmıştır yalnız
Değersizler elde gezer tertemiz
Alan kör, satan kör, kantar ayarsız
Buğdaydan fiyatlı saman satılır

Bir gün başa gelir gelmeyen akla
Herkes dil altına koymuş bir bakla
Huzurî sabreyle metaın sakla
Er geç gelir öyle zaman satılır

Huzuri

Selam Duruyorum Yaşlı Kadın

Gecenin saat bir buçuğunda
Gözlüklü ak saçlı yaşlı bir kadın
Elinde iki tekerlekli küçük bir araba
Şeref Caddesinde çöp konteynırı önünde
Herkes derin uykularda`; sular,
düşman bile uyumuş
Bir sen yaşlı kadın bir ben uyanık
Elindeki ucu kıvrık demir parçasıyla
karıştırıyor çöpleri
Utanmak ne ki,korkmuyordu bile
o saatte itten uğursuzdan
Bir bir ayırıp arabana koyduğun
tel,demir, plastik ve kartonlarla
Gün ışıyıncaya kadar sürecek
ekmek savaşın
Belli ki ekmek peşindesin,
yok kimin kimsen
Gecenin bu saatinde
bu caddeler senin, kahrolmak benim
Böyle mi olmalıydı anam,
bu yaşta bu reva mı sana
Seçim zamanlarında meydanlarda
nutuk atanlar
Şimdi derin uykudalar,bir sen
bir ben uyanık
Belki de kızına, oğluna ve eşine
gemicikler,yalıcıklar için
Kimbilir kimlere peşkeş çekip,
en oynak dansöz edasıyla
Bilinmeyen makamlarda kimlere
kıvırmakta
Sen eli öpülesi kadın, çalmadan
ve çırpmadan
Namusunla kazanıyorsun
bir lokma ekmeğini
Çöp kokan ellerinden
öpüyorum senin
Her gece selam duruyorum sana
Sen geçerken Şeref Caddesinden

Şadlık Destanı

Gûş verin ahbaplar bu dasitana
Hayalet bahsinde marifetim var
Sözlerim mahsustur Ehl-i irfana
İrfan olanlara riayetim var

Riayetle yâd eylerim Fürkanı
Âlemin farkında lafz ü meani
Menkuş zamîrime Seb-al-mesânî
Tam yedi âyetten nasihatim var

Nasihatım evsafımdan artıktır
Beni vasfetmiyen âlemde yoktur
Nüfus-i âlemden askerim çoktur
Tâbiri nâkabil saltanatım var

Şöhretim dağılmış bay ü gedaya
Korkumdan velvele düşmüş dünyaya
Her nefesim benzer dem-i İsaya
Münkir olanlara mucizatım var

Mucizat iledir bunca yerim var
Hind ü Yemen gibi kazam sadhezar
Köylerimdir Erzurum’la Üsküdar
Bin İstanbul gibi vilâyetim var

Vilayet sayarım ben İstanbul’u
Cebrile almışım Sivastopol’u
El altında hazır bütün Rumeli
Arabistan’da da çok milletim var

Milletimin yoktur hadd-ü hesabı
Kim saymaya kadir katre-i âbı
İngiliz elimden çeker azabı
Şimdi Fransa’ya azimetim var

Azimetim Fransa’dan Yunan’a
Milletini muhtaç edeyim nâna
Alamanya elin edem verana
Bana yetesiye memleketim var

Memleketin alıp eyleyim esir
Nemçe’nin elini dağıtmak yesir
Acem olsun ayağ altında hesir
Haçan ki Urus’a hareketim var

Hareketim görüp hayrette kala
Kars, Tiflis, Batum’a milletim dola
Elhasıl varmalı ta Petrebol’a
Eşidenler desin çok kuvvetim var

Kuvvetli Urus ki çıkar aradan
Durmamalı Çin de çıksın sıradan
Askerim leşkerim doysun paradan
Ordan geri dönen bir tek atım var

Bir atım vardır ki dönem geriye
Kayırması güçtür verem yarıya
Bunca asker için yüz bin Suriye
Doksan bin etmeden bir tek itim var

İtlerim hıfzeder bunca davarı
Zay’olan davarlar çobanın kârı
Lüzum görünürse binsin süvari
Elli bin milyon hazır atım var

Atlarım beslenir hazır tavlada
Yalan değil, dediğimden ziyade
Pasin yetmez ise arpaya sade
Göle’de her evde bin bağ otum var

Otum yetesiye olur her günü
Bir askere kesem bir tek koyunu
Pîrinç ektirmişem Kiskim’i, Van’ı
Bulgur için güzel Beyazet’im var

Beyazet’ten askerimin bulguru
Tütün ektim Ardanuç’u, Murgul’u
Lahana bostanı hep Anadolu
Hesap et ne denlü me’külâtım var

Me’külâtım dediğimden ziyade
El altında olan zevk ü safada
Kabak ektim Uşhum ile Körta’da
Homhal’da patates külliyetim var

Külliyetim patatesten Homhal’dır
Binat ile Melo havası çöldür
Nigzivan, Nusuncur şalgamı boldur
Orada temizce Danalet’im var

Danalet’ten bir fark yoktur Zoybar’a
Arcivan Deresi boyanmış kara
Utav’dan atlayıp varam Zapor’a
Zapor imamiyle muhabbetim var

Muhabbetim vardır anlamaz goşa
Babası çingene kendisi paşa
Orada ki tutulursam bir kışa
İnim çay aşağı Vecanket’im var

Vecanket’ten Ahalt yahşıdır hâlâ
Deli gönül ister orada kala
Oradan Öğdem’e eğer yol ola
Saklar Ahmet Çavuş ne mihnetim var

Mihnetim yok, Öğdem vergili yerdir
Şadut’un adamı gayet hınzırdır
Ahot ahalisi er oğlu erdir
Ordan Zor’a doğru iradetim var

İradetim günden güne artırdım
Araya söz geçti beni itirdim
Bütün tüccarları borca batırdım
Neml(i) oğlunda yüz yük matlûbatım var

Matlûbatım tutmuş dünyayı tamam
Pîr-ü civan eyler bana ihtiram
Boynumu kesseler doğru söylemem
Yalan söylemekte meharetim var

Meharetim var doğrusu yalana
Neyim gider dünya gitse talana
Methetmekle nolur beni bilene
Tanıyanlar bilir ne kudretim var

Kudretim yok varam gidem bir yana
Züğürtlüğüm gelmez vasf-ü beyana
Müflis olduğumuz çıktı ayâna
Şimdengerü kime ne minnetim var

Minnetim kimseye olsa nâreva
Yamalı tencere yakışır eve
Eski kırık sahan bir kutus tava
İşlemez “Priyol” bir saatim var

Saatın kalmıştır bir yelkovanı
Dağılıp gitmiştir geri kalanı
Yapının yıkıldı yoktur tavanı
Bir eski şekilde şerafetim var

Şerafete yetmez mi olayım mağrur
Adımız söylenir dünyada meşhur
Borçludan kalmadı kapıda çamur
Ayaklar sesinden çok zahmetim var

Zahmetim var kuruttular hâkimi
Yükseltsem bir batman olmaz yükümü
Hâşâ sizden borçlu alsın……
Evim takımından bir sepetim var

Sepetim eskidir bir yeni alsam
Kurtulup mihnetten şâd olup gitsem
Şükrederim on beş günde bir bulsam
Arpa ekmeğine kanaatim var

Kanaatim vardır katıksız nâna
An’içün düşmezem gam-ü hicrana
Deli gönül borcun nedir yalana
Yalan ile ömrüm verdim talana

Huzurî çok yalvar Nebî Zişana
Şefaat eylesin ben nâtüvana
Şaşırdım ettiğim cürm ü isyana
Çok günah eyledim hecaletim var.


Ters Öğüt Destanı

Bir nasihatim var zamana uygun
Tut sözümü yattıkça yat uyanma
Meşhur bir kelâmdır “sen kazan sen ye”
El için yok yere ateşe yanma

Her nere gidersen eyle talanı
Öyle yap ki ağlatasın güleni
Bir saatte söyle yüz bin yalanı
El bir doğru söz söylerse inanma

Ananın erine çağırma peder
Evvel ahir sana kötülük eder
Kemlik et elinden geldiği kadar
Sakın eylik edip düşman kazanma

Kime eyi desen darılır, söğer
Merhamet zamanı değildir meğer
Yanında birini kesseler eğer
Bir hançer de sen vur sonra utanma

Cabadan bir kahve verme ahbaba
Evvel ahir seni verir kasaba
Paran çok var ise yatır şaraba
Olur olmaz sadakaya güvenme

Yüz verme sâile, sarma yakana
Bir tokat vur eğdir doğru bakana
Bir yudum su verme canı çıkana
Aklın topla, sersem olma, susanma

Üç parmak noksan ölç, ölçersen kile
Tatlı söz konuşma bir kimse ile
Dört kuruşa sekiz kuruş et hile
Hilekârlık hoş sanattır usanma

Eğer ister isen efkâr görmemek
Asla gönül yapma çekme boş emek
Babanın hayrına verme bir etmek
Aç olup da kapı kapı dilenme

Hediye namiyle bir şey gönderme
Adet edip hiç misafir kondurma
Komşun evi yanar iken söndürme
El kârı (i) çün bir adım da uzanma

Bir yetim görünce döktür dişini
Bozmağa çabala halkın işini
Günde yüz adamın vur kır başını
Bir yaralı sarmak için yeltenme

Kaynağın tut varsan suyun bendine
Zira herkes pesend ede fendine
Öz aklın yetişir kendi kendine
Eflatun’da görsen aklın beğenme

Keyfin bozma altı için beş için
Korku çekme olur olmaz iş için
Canın feda eyle bir sarhoş için
Kuru sofuların sözüne kanma

Yanında saklama namus, gayret, ar
Bilcümle mekruhu eyle ihtiyar
Meyhane dibinde seccadeyi sar
Safâsı olmayan yerde dolanma

Hakikattir sözüm eylerim tefhin
Ne kimseden öğren ne eyle talim
Emaneti geri eyleme teslim
Öte beri geçin, sakın evlenme

Gönül verme gözüm vefasız kâra
Güzel kumar öğren alasın para
Gündüz gulanpara, gece zampara
Ol da felek sitemine dayanma

Huzurî neylersin dünya rif’atin
Kesme doğruluktan meyl ü rağbetin
Cenâb-ı mevladan iste izzetin
Her şaşkın sözünü duyup bulanma

Huzuri